Urząd celno-skarbowy odmówił zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów opłaty licencyjnej, ponoszonej przez przedsiębiorcę wytwarzającego produkty i sprzedającego je wewnątrz tej samej grupy kapitałowej. Przedsiębiorca odwołał się w tej sprawie do sądu. Wojewódzki Sąd Administracyjny stanął po stronie podatnika.
Spółka produkująca części samochodowe korzystała z licencji wykorzystującej wiedzę technologiczną oraz znaki towarowe, nabytej od innego podmiotu należącego do grupy, mającego siedzibę w USA. W zamian za licencję uiszczała na rzecz amerykańskiej firmy opłatę licencyjną. W grudniu 2016 r. spółka zwróciła się do Urzędu Skarbowego o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2012 r. z tytułu jej ponoszenia. Urząd celno-skarbowy przekształcił tę kontrolę w postępowanie podatkowe. W wyniku czego, zamiast nadpłaty, określono polskiej firmie zobowiązanie w podatku CIT za 2012 r. Zarzucono bowiem sprzedaż większości wytworzonych produktów do podmiotów powiązanych, a zdaniem urzędu celno-skarbowego w tej sytuacji wydatki na opłatę licencyjną nie miały racjonalnego związku z przychodami.
Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, który przyznał rację spółce. W rozstrzygnięciu zwrócono uwagę, że urząd skarbowy dążąc do maksymalizacji poboru danin podatkowych nie powinien występować jako specjalista w branży, w której funkcjonuje podatnik. Celem prowadzenia przedsiębiorstwa jest maksymalizacja zysków, a większe zyski, podlegając opodatkowaniu, zapewniają większe wpływy do kasy fiskusa. Urzędnik państwowy jest utrzymywany przez podatnika, więc również jemu powinno zależeć na zwiększeniu dochodów rodzimych przedsiębiorstw.
Źródło: biznes.interia.pl
Foto: Pixabay
