Związek Pracodawców Polska Rada Winiarstwa uzupełnił swoje stanowisko dotyczące decyzji Ministerstwa Rozwoju i Ministerstwa Finansów ws. likwidacji banderol.
Wcześniej ZP PRW wskazywał na wysokie ryzyko rozwoju szarej strefy na skutek likwidacji banderol. Pewnym jest, że w wyniku rezygnacji z banderol, szara strefa rozwinęłaby się szczególnie w obszarze jednostek importujących wyroby w niewielkich ilościach. Zaskakująca zatem wydaje się decyzja Ministerstwa Rozwoju i Ministerstwa Finansów, by obowiązek stosowania znaków akcyzy zlikwidować właśnie w tym najbardziej ryzykownym obszarze, a pozostawić w przypadku wiarygodnych, stabilnych i dużych przedsiębiorstw.
Teraz rozszerzono stanowisko twierdząc, że część środowiska winiarskiego, która aktywnie działa w kierunku zniesienia obowiązku banderolowania, postuluje o zmiany, bazując na porównaniu rynku wina do rynku piwa i na tej podstawie wyciąga wnioski o przyszłości bez banderol. Jest to wielki błąd. Rynki piwa i wina to dwa diametralnie różne sektory. W przypadku piwa udział importu w zaopatrzeniu rynku jest niewielki – stanowi jedynie 2 proc., nie dziwi więc, że nielegalny import nie stanowi w tym wypadku problemu. Rynek wina wygląda zupełnie inaczej – tu produkcja krajowa jest marginalna, praktycznie całość win pochodzi z eksportu. Traktowanie tych rynków jako analogiczne nie ma w związku z powyższym racjonalnych podstaw.
Podstawowy problem, którego się spodziewamy jest związany z bardzo wysokim limitem wwozu wina, objętym zwolnieniem z akcyzy. Wynosi on 90 litrów wina na osobę. Nie jest więc trudno zorganizować w świetle prawa transport dużych ilości wina, które następnie zostanie wprowadzone do obrotu na terenie kraju. Brak banderol uniemożliwi jego kontrolę. Potencjalnym odbiorcą przywiezionego wina jest rynek HORECA, gdzie sprzedaż pozyskanego w ten sposób alkoholu nie stanowi problemu. W opinii ZP PRW jest to bardzo poważne zagrożenie, wobec czego Członkowie ZP PRW jednogłośnie opowiadają się przeciwko zniesieniu banderol.
