Zanim krystalicznie biały i idealnie słodki cukier trafi do cukiernic czy wypieków, musi przebyć długą drogę. Jednak co ciekawe, jego produkcja odbywa się w buraku cukrowym już na polu. Następnie z buraków, które trafiają do cukrowni, cukier jest wydobywany metodą tradycyjną.
Uprawa buraka cukrowego jest uprawą całoroczną. Dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym i odpowiednim glebom roślina może być uprawiana w wielu zakątkach naszego kraju. Okres wysiewu buraków przypada na wiosnę. Jesienią, po ok. 190 dniach nadchodzi czas zbiorów i wtedy zaczyna się właściwa przygoda buraków cukrowych.
Co ciekawe, cukier tak naprawdę powstaje już w buraku. W cukrowni jest on jedynie wydobywany z buraka w sposób najbardziej naturalny. Proces ten jest praktycznie niezmienny od 200 lat i polega na ekstrakcji wodnej, oczyszczaniu soku za pomocą naturalnych substancji, a następnie zagęszczaniu i krystalizacji, w wyniku której otrzymuje się śnieżnobiałe kryształy.
Przetwarzanie buraków cukrowych to proces zero waste – do różnorodnych celów można wykorzystać każdą część buraka. Od pozostałości gleby, które wracają na pola, poprzez korzenie o bardzo wysokiej zawartości sacharozy, z których uzyskuje się cukier buraczany. Jako gotowy produkt nazywany jest on w Polsce cukrem spożywczym. „Drugie życie” otrzymują również liście buraka cukrowego, które wykorzystywane są jako biomasa do fermentacji w biogazowni.
Podczas krystalizacji cukru powstaje także melasa, która znajduje zastosowanie w produkcji przemysłowej. Natomiast wapno, które pozostaje po procesie oczyszczania soku wraca na pole jako nawóz.
Z 1 tony buraków cukrowych można otrzymać od 140 do 180 kg cukru.