Zgodnie z art. 32 ust. 6 ustawy o rachunkowości, dla środków trwałych o niskiej jednostkowej wartości początkowej można ustalać odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe w sposób uproszczony, przez dokonywanie zbiorczych odpisów dla grup środków zbliżonych rodzajem i przeznaczeniem lub jednorazowo odpisując wartość tego rodzaju środków trwałych. Trzeba jednak zauważyć, że ustawa o rachunkowości nie precyzuje pojęcia niskiej jednostkowej wartości początkowej. Firma powinna zatem sama ustalić wartość graniczną w tym zakresie i informację o jej wysokości ująć w przyjętych zasadach rachunkowości. Rozsądnym rozwiązaniem wydaje się ustalenie wysokości wartości granicznej analogicznie do wartości określonej w ustawach podatkowych na poziomie 3500 zł. Firma może również przyjąć, że nabywane składniki majątku o niskiej wartości, np. niższej niż założone 3500 zł nie będą zaliczane do środków trwałych, w związku z czym nie będą obejmowane ewidencją środków trwałych. W takim przypadku, już w momencie zakupu wartość tych składników będzie mogła być ujmowana w koszty w cenie nabycia.
